ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΑΘΟ ΙΩΒ
ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὁ Κύριος ἀφείλατο
(Ιώβ α' 21)
Αδελφοί, ας μη φοβούνται οι δίκαιοι: τα πάντα συνεργούν προς το καλό γι' αυτούς [1]. Ολόκληρη η Αγία Γραφή μάς δείχνει πως ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δικαίους!
Το παράδειγμα του Ιώβ το φανερώνει ολοκάθαρα, όπως βλέπουμε τον ήλιο. Ο Ιώβ είχε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες· είχε πλούτη, τον σεβασμό των ανθρώπων, είχε φίλους. Ξαφνικά τα έχασε όλα αυτά, μέσα σε μια μέρα. Αλλά δεν γόγγυσε εναντίον του Θεού, απεναντίας: πεσὼν χαμαὶ προσεκύνησε τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν· αὐτὸς γυμνὸς ἐξῆλθον ἐκ κοιλίας μητρός μου, γυμνὸς καὶ ἀπελεύσομαι (Ιώβ α' 20-21). Μετά, ο Ιώβ έχασε και την υγεία του, το τελευταίο αγαθό απ' όσα είχε. Όλο το σώμα του, από την κορυφή μέχρι τα νύχαι, καλύφθηκε με φοβερές πυορροούσες πληγές.
Τότε κάθισε επάνω στην κοπριά και τις στάχτες και ανέπεμψε δέηση προς τον Θεό. Η σύζυγός του προσπάθησε να τον πείσει να απαρνηθεί τον Θεό του, αλλά ο δίκαιος Ιώβ τής είπε: ἵνα τί ὥσπερ μία τῶν ἀφρόνων γυναικῶν ἐλάλησας οὕτως; εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς Κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; (Ιώβ β' 10). Οι φίλοι του τον επιτίμησαν, λέγοντάς του ότι ήταν άφρων και υπερήφανος στην κατανόηση και στη στάση του απέναντί τους. Ο Ιώβ ταπεινώθηκε, προσευχήθηκε στον Θεό και υπέμεινε έως τέλους όλες τις πληγές και συμφορές του.
Συμβαίνει και σήμερα, όπως και τότε, όταν μας βρουν κάποιες δυστυχίες, οι εγγύς και πλησίον ημών να θεωρούν εαυτούς πιο έξυπνους και πιο δίκαιους από εμάς. Όμως ο Πάνσοφος Θεός παραχώρησε να πέσουν όλες αυτές οι συμφορές επάνω στον Ιώβ, για να δοκιμάσει όχι μόνο τον δούλο Του, αλλά και τους συγγενείς και φίλους αυτού! Όταν ο καθένας απ' αυτούς είχε δείξει τι είδους άνθρωπος ήταν, όταν ο καθένας τους είχε δοκιμαστεί ενώπιον του Υψίστου, τότε ο Θεός, με την παντοδύναμη δεξιά Του, αποκατέστησε την υγεία του Ιώβ, του έδωσε διπλάσια πλούτη απ' όσα του είχε αφαιρέσει προηγουμένως και, επίσης, του χάρισε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες.
Αδελφοί μου, όποιος έχει δυνατή πίστη, αυτός έχει και καθαρή πνευματική όραση, ώστε να μπορεί να διακρίνει το χέρι του Θεού επάνω του, τόσο σε περιόδους ευμάρειας όσο και σε καιρούς συμφορών. Αυτός που έχει δυνατή πίστη, έχει επίσης και μεγάλη υπομονή στα βάσανα που περνά. Όταν ο Θεός του δίνει, δίνει κι αυτός ευχαριστίες και όταν ο Θεός τού παίρνει, Τον ευλογεί: εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας (Ιώβ α' 21).
Ω Κύριε, Θεέ του πολυάθλου και υπομονετικού Ιώβ, δίδαξέ μας πώς να ευλογούμε το όνομά Σου στις δοκιμασίες της ζωής μας!
Σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Το παράδειγμα του Ιώβ το φανερώνει ολοκάθαρα, όπως βλέπουμε τον ήλιο. Ο Ιώβ είχε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες· είχε πλούτη, τον σεβασμό των ανθρώπων, είχε φίλους. Ξαφνικά τα έχασε όλα αυτά, μέσα σε μια μέρα. Αλλά δεν γόγγυσε εναντίον του Θεού, απεναντίας: πεσὼν χαμαὶ προσεκύνησε τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν· αὐτὸς γυμνὸς ἐξῆλθον ἐκ κοιλίας μητρός μου, γυμνὸς καὶ ἀπελεύσομαι (Ιώβ α' 20-21). Μετά, ο Ιώβ έχασε και την υγεία του, το τελευταίο αγαθό απ' όσα είχε. Όλο το σώμα του, από την κορυφή μέχρι τα νύχαι, καλύφθηκε με φοβερές πυορροούσες πληγές.
Τότε κάθισε επάνω στην κοπριά και τις στάχτες και ανέπεμψε δέηση προς τον Θεό. Η σύζυγός του προσπάθησε να τον πείσει να απαρνηθεί τον Θεό του, αλλά ο δίκαιος Ιώβ τής είπε: ἵνα τί ὥσπερ μία τῶν ἀφρόνων γυναικῶν ἐλάλησας οὕτως; εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς Κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; (Ιώβ β' 10). Οι φίλοι του τον επιτίμησαν, λέγοντάς του ότι ήταν άφρων και υπερήφανος στην κατανόηση και στη στάση του απέναντί τους. Ο Ιώβ ταπεινώθηκε, προσευχήθηκε στον Θεό και υπέμεινε έως τέλους όλες τις πληγές και συμφορές του.
Συμβαίνει και σήμερα, όπως και τότε, όταν μας βρουν κάποιες δυστυχίες, οι εγγύς και πλησίον ημών να θεωρούν εαυτούς πιο έξυπνους και πιο δίκαιους από εμάς. Όμως ο Πάνσοφος Θεός παραχώρησε να πέσουν όλες αυτές οι συμφορές επάνω στον Ιώβ, για να δοκιμάσει όχι μόνο τον δούλο Του, αλλά και τους συγγενείς και φίλους αυτού! Όταν ο καθένας απ' αυτούς είχε δείξει τι είδους άνθρωπος ήταν, όταν ο καθένας τους είχε δοκιμαστεί ενώπιον του Υψίστου, τότε ο Θεός, με την παντοδύναμη δεξιά Του, αποκατέστησε την υγεία του Ιώβ, του έδωσε διπλάσια πλούτη απ' όσα του είχε αφαιρέσει προηγουμένως και, επίσης, του χάρισε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες.
Αδελφοί μου, όποιος έχει δυνατή πίστη, αυτός έχει και καθαρή πνευματική όραση, ώστε να μπορεί να διακρίνει το χέρι του Θεού επάνω του, τόσο σε περιόδους ευμάρειας όσο και σε καιρούς συμφορών. Αυτός που έχει δυνατή πίστη, έχει επίσης και μεγάλη υπομονή στα βάσανα που περνά. Όταν ο Θεός του δίνει, δίνει κι αυτός ευχαριστίες και όταν ο Θεός τού παίρνει, Τον ευλογεί: εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας (Ιώβ α' 21).
Ω Κύριε, Θεέ του πολυάθλου και υπομονετικού Ιώβ, δίδαξέ μας πώς να ευλογούμε το όνομά Σου στις δοκιμασίες της ζωής μας!
Σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πηγή: Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ο πρόλογος της Αχρίδος: πνευματικό ημερολόγιο, Δεκέμβριος, εκδ. Άθως, σ. 209-210.
[1] Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν (Ρωμ. η' 28).
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου